Στην Τρανσυλβανία όταν θέλεις να πεις: «Δεν ξέρω περί τίνος πρόκειται”, λες: «Δεν ξέρω με τι να το φάω », ενώ οι αγγλόφωνοι λένε: «Είναι όλα ελληνικά για μένα». Όποιος με γνωρίζει ξέρει ότι αν κάτι φαίνεται περίεργο στους περισσότερους, είναι κάτι που μου φαίνεται φυσιολογικό. Τι θα λέγατε να σας πω λίγo τι είναι το Bottarga και με τι τρώγεται.
Γιατί στα ελληνικά; Όχι μόνο έτσι, για να το κάνω ενδιαφέρον, αλλά επειδή τελικά, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που άρχισα να μαθαίνω, νομίζω ότι μπορώ.
Φυσικά, «χρειάζεται ολόκληρο χωριό για να μεγαλώσεις ένα παιδί». Kι εγώ, χρειάζομαι πολύ χρόνο και πολλούς ανθρώπους να με βοηθήσουν και να με μάθουν να λέω αυτό που θέλω.Αν ήταν να αφιερώσω μια τούρτα σε έναν από αυτούς, όπως μου αρέσει να κάνω όταν θέλω να φέρω χαρά σε ένα αγαπημένο πρόσωπο, αλλά είμαι μακριά, η σημερινή συνταγή είναι λίγο διαφορετική. Ακόμα καλύτερα, δεν χρειάζεται να είναι τούρτα. Ας είναι κάτι καλό και ιδιαίτερο...μια λιχουδια. Bottarga! Bottarga? Ναι, το οποίο ανακάλυψα «τυχαία» πριν από λίγους μήνες. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Φαντάσου αυτό: Πηγαίνεις διακοπές με τους φίλους σου κάπου - ας πούμε στην Ελλάδα, φτάνεις στα Μετέωρα, εκεί που οι βράχοι μοιάζουν αιωρούμενοι ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, και η ψυχή σου είναι γεμάτη ουρανό και γαλάζια θάλασσα της Χαλκιδικής. Ήξερες ότι σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, ετσι δεν ειναι; και στα καλά καθούμενα ακούς τη δεσποινίδα να σερβίρει στο διπλανό τραπέζι... «Το Τρικαλινό Μποττάργκα είναι εξαίσιο.... το αυγοτάραχο αλατίζεται και ξηραίνεται στον ήλιο, επικαλυμμένο με φυσικό κερί μέλισσας" ...μπούρου-μπούρου.. "Fleur-de-sel, και το ελαιόλαδο, που είναι τόσο υγιεινό που μπορείτε να το πάρετε κάθε πρωί ως φάρμακο..."
Μαθαίνεις από μικρός να μην κρυφακούς... δεν υπάρχει διαφυγή, η δεσποινίδα είναι πολύ ενθουσιασμένη και μιλάει δυνατά, ίσως κεντριστεί η περιέργεια όσων βρίσκονται στο διπλανό τραπέζι. Οι γείτονες είμαστε εμείς, και όπως ήμουν με το μενού στο χέρι, σκεπτόμενη ότι σήμερα θα καλέσουμε τους φίλους μας για μεσημεριανό γεύμα. Όντας αυθόρμητη, ακούω τον εαυτό μου να λέει "Ας το δοκιμάσουμε κι εμείς!"
Έτσι έγινε. Και καλά που τόλμησα! Σε ένα κομμάτι, καθώς παίρναμε ένα ο καθένας, μπορούσαμε να νιώσουμε όπως το φανταζόμασταν. Κάτι που δεν είχα ξαναγευτεί, λίγο αλμυρό, που θυμίζει τη γεύση της θάλασσας, του ψαριού, αλλά όχι πολύ έντονο, αλλά ούτε και άγευστο. Μια εμπειρία που θα θέλατε να μοιραστείτε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Το ίδιο εύχομαι και για σένα.
Τώρα ας υποθέσουμε ότι ένας από τους αγαπημένους μου συμπληρώνει χίλιες ώρες από τότε που... ανέβαινε υπομονετικά στο βουνό, λίγο κάθε μέρα, ας πούμε, ή ό,τι άλλο θέλουμε να είναι αφορμή για μια μικρή γιορτή.
Τι θα ήθελα να του στείλω, αφού είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος; Ένα ιδιαίτερο είδος φαγητού, που δεν έχει σκοπό να τον χορτάσει, αλλά απλώς να είναι μια ξεχωριστή εμπειρία, για να περάσει μερικές ευχάριστες στιγμές, γνωρίζοντας ότι κάποιος τον σκέφτεται.
Εντάξει, αλλά πώς θα μπορούσες να περάσεις ένα πακέτο αυγοτάραχο Bottarga, ανθό αλατιού και ένα μπουκάλι αφρώδες κρασί σε θάλασσες και βουνά; Θα πρέπει να είστε πολύ αποφασισμένοι να βρείτε έναν τρόπο. Οπότε η απλούστερη μέθοδος θα μπορούσε να είναι η εξής: του δείχνω την αφιερωμένη συνταγή και αν δεν μπει στον πειρασμό να μαγειρέψει, μπορεί να απολαύσει το γεγονός ότι σκέφτηκα να του ευχηθώ τα καλύτερα. Και βλέπει ότι αυτό που φύτεψε και φρόντισε αρχίζει να αποδίδει καρπούς. Μου έμαθε Λέξεις που μαζί κάνουν μια ιστορία. Μπορεί επίσης να θέλει να του διαβάσω μια ιστορία, Ο βασιλιάς και το αλάτι!
Μου αρέσει πολύ το πώς με διδάσκει. Σκέφτηκα λοιπόν να του μάθω το εξής: Κόψε το Bottarga σε λεπτές φέτες, πασπάλισε λίγο ανθό αλατιού και απόλαυσέ το! Όπως συμβαίνει συνήθως με τα καλά πράγματα, είναι απλό. Το περίπλοκο είναι να τα βρείτε.
Γιατί έφτιαξα και ζυμαρικά με Bottarga; Γιατί ταιριάζουν πολύ Ας πούμε ότι θα ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
